Wraz z ostatnimi dniami listopada klasa 3a kolejny raz spotkała się, aby porozmawiać tym razem o niepełnosprawności narządu wzroku. Uczniowie dowiedzieli się, że na skutek poważnego wypadku można stracić nieodwracalnie wzrok oraz że czasami rodzą się osoby niewidome i nawet okulary korekcyjne nie są w stanie im pomóc. Dzieci dowiedziały się, czym jest Alfabet Braille’a nie tylko w teorii, ale też w praktyce na przykładzie przyniesionych opakowań po lekarstwach. Uczniowie z własnych obserwacji opowiedzieli, czym charakteryzuje się pies przewodnik i jak wygląda laska umożliwiająca poruszanie się oraz ochronę przed zderzeniem z przeszkodami. Na podstawie filmiku omówione zostały zasady pomocy osobom z niepełnosprawnością narządu wzroku. Teoria została zastosowana w praktyce i z pomocą opaski na oczy dzieci mogły odegrać scenkę, w której jedno z nich jest przewodnikiem, a drugie osobą niewidomą. Druga zabawa polegała na losowaniu z zasłoniętymi oczami przedmiotów z torby i odgadywaniu, czym one są, co okazało się nie być prostym zadaniem.
PROJEKT EDUKACYJNY „JAK MÓWIĆ O NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI?”
Post Author: Magdalena Kandzora
